Een poging

Ik ben niet zo bekend met de onderlinge begrippen in de poeziëwereld en moest daarom opzoeken wat een 'villanella' was voor ik eraan begon.

Ik ben benieuwd wat jullie ervan zeggen.

Ik heb je altijd lief gehad
Je weet hoeveel ik om je geef
Ik was jouw grote rat

We waren vrij geboren
En de wereld lag voor ons
Ik heb je altijd lief gehad

Toen waren we de lessen zat
En gingen we de stad in
Ik was jouw grote rat

Je was mijn vriendelijke kat
Je V6-motor gaf nooit op.
Ik heb je altijd lief gehad

Toen onze dromen wegvielen in een gat
In het oude, gewelddadige Amsterdam
Ik was jouw grote rat

Ik vind mezelf altijd terug in dat grote vat
Als ik in mijn eigen, zwarte ogen kijk
Ik heb je altijd lief gehad
Ik was jouw grote rat
[center]

Eigenaardig op een positive manier. Ik kan niet zeggen dat poezie mijn ding is. Ik heb me er meerdere malen aan gewaagd, maar altijd tevergeefs. Misschien ook daardoor dat ik het ook niet altijd evenveel kan waarderen. Voor zover ik kan zien is dit heel redelijk.

Misschien kom ik hier later nog even op terug.

wereldrecordhouder late kritiek leveren verdedigd zijn titel.

Korte opmerking, als ik jou was zou ik in dit soort gedichten goed het onderscheid maken tussen regels die eindigen op een komma, een punt of geen van beiden.

Oké.

En inhoudelijk?

eens kijken, om te beginnen is het niet zozeer mijn lievelingsvorm van poëzie maar goed.
Jezelf een grote rat noemen (Zo'n vies stinkend beest met een grote snuit en kraaloogjes) vind ik nogal raar.
ten tweede is er een speciale reden waarom je de laatste strofe één zin langer hebt gemaakt. Zo ja waarom niet de laatste twee strofes?

en je gebruikt het woord vriendelijke kat. Misschien dat je daar een dubbele betekenis aan kunt geven met in gedachten iemand afkatten, of een kattige opmerking. Of zelfs mijn kattige kat

Nou, deze vorm van poëzie heet een villanella en die heeft een bepaalde structuur: De immer terugkerende zinnen en hij heeft een bepaalde lay-out.
Ik bekeek de structuur eens en verzon dus die twee zinnen.
De rest was gewoon wat to me kwam, beeldschepping.